Yanımdayken de doyasıya gülemedim.
Yokluğunda, doyasıya ağlayamadım.
Çekilip köşede, ağlamayı denedim.
Kendi kendime; “Erkekler ağlamaz” dedim.
Güçsüzlüktür diye, ağlamaktan utandım.
Şu anda da ne sen varsın, ne de hayalim.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
