Elimde eskimiş göz yaşlarımla kapıda beklerim seni. Ne zaman yada nasıl umurumda olmadan. Adımlarını mı sayıyorum yalnızlığımda hiç bilmiyorum? Kendimle olan savaşım hırçınlığınla büyürken, kağıdımdaki aşkın yüzüme vuruyor.
Belki yanlış zamandaydım seni bulduğumda. Belki yanlış kimlikteyim hayatının derinliğinde. Bilemediğim karanlığımda kalman da içime batar, kanatır.
Bende kalan sevginin yüceliği değildir. Bende saklanan aşkının çılgınlığı değildir. Bende kalan benim gizlilerimdir.
Hiç sordun mu kendine acaba diye? Hiç düşündün mü geride ne kaldı diye? Hiç sordun mu kimdim, ne oldum diye?
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta