Senli suskunluk Şiiri - Basri Erdoğan

Nereye dönsem yüzün,
Hangi kelimeyi saysam, sesin…
Bir gölge gibi düşüyorsun kalbime,
Adını anmasam da,
Her nefesimde senin izlerin.

Rüzgârda senin fısıltın var,
Yağmurda gözyaşın gibi damlalar…
Ben susmayı seninle öğrendim,
Çünkü suskunluk bile
Kalbime seninle dokunuyor.

Sensizken eksik adımlarım,
Sana çıkmayan yollar karanlık.
Bir şiir gibi içimde yankın,
Bazen özlem, bazen kırgınlık,
Ama her defasında
Yine sana varıyor aklım gizlice.

Gözlerimde sen,
Düşlerimin her köşesinde sen…
Bana kalan bu “sen”li aşk,
Şimdi soruyorum içimden:
Senden başka kim tutabilir elimden?