kâhkülünü gözlerinin
üzerine indiren çocuk
şubat, ne çok yaralamış
bakışlarını
üstelik böğürtlen çiziği dizlerin
yeni hikayelere varmadan
iğde çiçeğine derili
mevsimler vereceğim
sana.
okşanmamış saçlarına
akika
hadi gülümse durma...
saçlarını bir yandan
bir yana deviren çocuk
içeri gir
birazdan yağmurları başlar
bu şehrin...
üşürsün.
bilmem sen de yıldızları
sayarmısın
seninde mazin var mı
sende durup durup
ağlarmısın
Kayıt Tarihi : 25.7.2006 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yalnızca yitirdim
bütün yolların sonunda
vahşi topraklar kaldı bana
ipini koparmış düşler
uyunmamış uyku
kalan mevsimleri yüreğine doldururken bahar
bin yıllar biriktirirken gün doğumları
çocukluğun yıldızlı gökyüzünden çok uzakta
dağlarda mı bıraktı rüzgar
gurbette bırakır gibi
o utangaç
o güzel gülüşünü toprağa mı
kaşı kara
gözü kara çocukluğunu
kayan yıldızları ve ardından koşamadığın rüzgarları "
ben yazmış olsam burada sesi değiştirirdim herhalde
yeni hikayelere varamayışın
bundan
sonraki kıtaların hiç biri bana göre olmamış
yinede kutlarım!
üzerine indiren çocuk
şubat, ne çok yaralamış
bakışlarını
üstelik böğürtlen çiziği dizlerin
yeni hikayelere varmadan
iğde çiçeğine derili
mevsimler vereceğim
sana.
okşanmamış saçlarına
akika
hadi gülümse durma...
TÜM YORUMLAR (12)