Oturdum deniz kenarındaki bir banka, karşı kıyıları izlerken içimdeki adamdan çok uzaklarda, kendimle hesaplaşıyorum!
Suçluyum...
Döndüğün de hiç birşeyin eskisi gibi olamayacağı korkusunu taşıyorken içimde yine kendi kendime yenilip yine anılarda ve sende bulduğum için kendimi...
Suçluyum...
Sen çoktan başkasının olmuşken, hep sana sakladığım için kendimi....
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Sanırım karmakarışık bir ruh haliyle kapatacağım bu dünyaya gözlerimi... Allah gecinden versin lamia hanım şunu untmamalıyız ki bizleri yaşama hazırlayan ve yaşatan acılarımızdır..yürek sesinizi sizinle paylaşıyor saygılar sunuyorum....
Haklısınız... Acılardır insanı olgunlaştıran...
Kendi kendini sorgulama... ve yalnızlıktı okuduğum...
Sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta