Seni terkedemiyorum... Şiiri - Şair Jorji

yalniz ve kendi icinde bir alem. kendim gibi
yalnizliga kilitlenmis yazgim kaplamis sehrin her
yanini...
her gece tek basima yürüdügüm sokaklarda yazgimla
beraberim. yazgima uzaniyorum her gece ve her gece bir
sayfa aciyorum yasanmamisliga ait...
biriktiriyorum icimde yasanmamislari...yazgima
uzandigim her gece karanligi bölen adimlarimla sehrin
yalnizligini dolduruyorum koynuma ve icimde nihayete
ermeyen derin düsünceler hep yürüyor...
yürürken yüzüme dagilan hafif buruklukla basimi iki
yana sallayip bir sözcük birakip gecenin sessizligine
'bitti' diyorum 'bitti'...
evet belki mutluluklar nihayete erdi ama bitmedi
geceye ve sehre mührünü vuran acilar, acilarim...
acilar aciyor ve sevdamida acitiyor... yalan degil
amansiz ve zamansiz yakaladilar beni...
acilarin ruhunu yudumladigim bir ömrü sigdirdigim her
gece avuclarimda sadece tükenisi kaliyordu geride...
benden koparilan yüregimdi kendimde kalansa kalamayan
mutluluklar, tarifi kederle örülen sancilar..
sehrin sokaklarinda mechule dökülemeyen yaslarimin ve
yillara gizledigim kanayan yanlarimin viranesi olmustu
sehir...
soguk gecelerin soluk yalnizliklarini hep sicak
gözyaslarim bölmüstür...
insanlar ve sehirler bürünmüsken kayitsiz
sessizliklerine benim payimaysa acilari yudumlayan
sessizlik kalmisti.
hayatin onulmaz acilarina karsi tutundugum tek daldi
belki umutlarim bu sessiz sehirde... oysa 'gözleri'
diye gecirdim icimden... Yarin gözlerinden yapilmis
bir sehre yaslandim ve hasrete, tutsak, buram buram...
simdi burda yalnizligim kadar karanlikta ve tutsak
gibiyim... ve aydinlatmak icin sagir karanliklari
yarin bir cift bakisini ariyorum sokaklarda... gittimi
aradigim bir cift bakis? ? ? ?
bakisini koparip yüregimi darmadagan edip gitmismi
yar? ?
sen hic girmek istememistin duygularimin
sehrine...gögsüme doldurdugum acilarimi yakip, bir
bedeni cansizlastiramadim...dindiremedim ruhuma
dökülen gözyaslarimi ve seni terkedemedim, daha fazla
aciya bulamamak ugruna yarinlarimi diye gecirdim
icimden...
her gece derin düsünce maratonlarinda bana yarenlik
eden yarin hayalini koparip atmak icin icimden, cetin
bir savasin dönülmez savascisi oldum ve terkettim
kendimi terkedemeyen yanlarimi...tamamlanamayan bir
filmin, filme devam edemeyen bir oyuncusuyum
sanki...tamamlanamayan senaryo hayatim...sanki basladi
yarina dair ümitlerle ama bitmedi...aslinda hergün
biraz daha avuclarimdan kayiyor ve eriyor hayatim ve
hergün biraz daha aci yüklenip cikiyorum zorlu
yolculuklarina hayatin...gecelerimi saran yalnizligima
umutlarima tutunarak yoklugun evrenine bir pencere
daha aciyorum ama yine karanlik her yer diye
geciriyorum icimden...
durgun kalan ruhuma sanki ayaklarim da uyuyor ve daha
yavas yürüyorum, yürüdükce yollari asan adimlarim gibi
düsüncelerimde geceyir asiyor...aslinda hic bir sey
mechul degil...terketmek icin uzun ve soluksuz bir
mücadele baslattim yüregime karsi..ya acilar
dehlizinde kaybolacagim ya da uzaklasacagim acinin
failinden...
aklin yoluna katlaniyorum acinin dinmeyen
gözyaslarina, her gece ruhuma dökülen yaslar kopariyor
bir yanimi hayata dair failimin yollarinda tükenirken
isminin heyecani tükenmiyor icimde....tükenisim
artarken yüregimde tükenmeyen bir sevdanin iki
kelimeye siginan ömrünü görüyorum her gece bas
ucumda... seni terkedemiyorum... sensiz gidemiyorum...
aslinda yasiyormuyum bilmiyorum...
sensizligin sonsuzlugu kapliyor bazen
benligimi...umutlarimi boguyor...her gecen zamanla
birlikte sensizligin sonsuzlugu carpiyor düslerime,
kiryor, döküyor...varligim bir hic, dünyadan koca,
koskoca bir hic im düsüncemin sensizligi kovaladigi
sonsuz sinirlarinda...insanlar gelip dönüyor
kapimdan.. insanlarla birlikte, sensizligi
kalabaliginda bogulmasini istemedigim yeni umutlarda
dönüyor...dört yanimda, dört kol sensizligin
kalabaligi...dört kolunda da dört cikmaz yolu
sensizligin....yinede düsünüyorum kalsammi...
gitsemmi... seni terkedemiyorum... gidemiyorum...
gitmek kolay.... sensizlikse? ? ? ? bir ömre bedel......