sen bir gonca gül olsan
kokunla içime dolsan
inan ki yine doyamam sana
seni koklasam da ömrüm boyunca
her mevsim yüreğimde bahar açsan
nergisler menekşeler koksan
dünyama mutluluk umut neşe saçsan
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta