Hani o gün, hatırlıyor musun?
Parktaydık, sadece ikimiz
Zaten o yağmurda başka kim oturabilir ki orada
Hani sen açık bir çay istemiştin
Soğuk getirdi diye tartışmıştık garsonla
Sonra, hani ellerin ellerime değmişti o soğukta, sıcacık
Gözgöze gelmiştik, koca bir günde ilk defa
Ve seni sevdiğimi söylemiştim sana, utanmama rağmen
Sen, yanlızca susmuştun ve başını önüne eğmiştin
O an kalbim yerinden çıkacaktı sanki
Başını kaldırdın ve bana dedin ya hani, ”bende”
Sevincimden koşmak geldi içimden
Islak sokaklarda hiç durmadan
Hala inanmıyordum, o güzel kız beni seviyordu
Bende onu
‘sevmek’ basit kalır yanında, onun için ölüyordum
Hiç böyle hissetmedim kendimi inan
Artık gözlerinin içinde kaybolabilirdim
Yanlış anlar mı diye düşünmeden
Her gece dua ediyorum bitmesin diye
Sonsuza kadar sürsün diye
Ben ebedi olduğuna inanıyorum
Ve utanmadan söylüyorum
Seni seviyorum.
Kayıt Tarihi : 18.12.2002 12:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)