Minik bir serçenin son nefesini verdiği gözyaşıyla mı?
Masum bir çocuğun mutluluğundaki sesininin coşkusuyla mı;
yoksa kalbi kırıldığındaki sesine yansıyan hüzün kırıkllığıyla mı?
Seni nasıl sevmeli?
Rakıyı içtikçe herşeyi unutan ama adın geçtiğinde gözleri dolan hem de gülümseyebilen bir tek seni ezbere bilen ayyaş gibi mi!
Yoksa öğrencinin son güne bıraktığı yetişmesi mümkün olmayan dönem ödevi gibi mi?
Seni nasıl sevmeli?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta