Değersiz eşylarını ve atmaya kıyamadıklarını kaldırdığın
dolabının en ücra köşesinde durmuş seni bekliyorum.
Elindeki feneri doğru yere tutsan sesimi duyuracağım.
Ne çaredir ki sesizlikle kardeş, karanlıkla sır olup
Senden silinmeye yüz tutmuş hatırayım....
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta