Senden önce, yalnızlık bir çiçekti rüzgârda,
Kökleriyle toprağa bağlı, ama açan bir renk yoktu.
Gözlerim bulutlarda kaybolan yıldızlar gibi,
Seni arıyordu, senin olmadığın gökyüzünde.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta