kök aradım...
ilk önce kavakların sesi kesildi
sonra kamışların,
daha sonra kurbağaların
toparladı elini, yüzünü pencereler
gecenin altında bir kent
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta