Güzel şeyleri hatırlamaktan sıkılıyorum artık. Kavgalarımızı getiriyorum aklıma. Görüyorum ki onca yılı birbirimizi değiştirmek için harcamışız. Sen içindeki adam, bense aynı yerde ki kadın için savaşmışım.
Aldatmışız göz göre göre birbirimizi. Bir daha yaparsan ayrılırım derken, ona gideceğini söylemişsin, üstüne basa basa. Anlayamadım.
Farklı değildim bende, benim sevdiğim kadın bunları yapmaz derken; sen değildin oradaki ” benim sevdiğim kadın “.
Anlayamadık aslında ait olmadığımızı birbirimize… Ve her kavgamızda içimizdeki aşklara benzer tüm yüzlerin üzerlerini karaladık. Yırttık geleceğe ait yazılmış tüm mektupları ve resimleri. İşin kötüsü, yenileri yazmak ve çizmek için gereken yeteneklerimizi de yitirdik, değiştirilirken.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
ne güzel ifade etmişsin... aynada gördüklerim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta