çocukluğum yürüyor önüm sıra
gölgesine sığınıyorum mahsun ve üzgün
bizi unuttuğum zamanlarda, seni unuttuğumda
yüreğim sendeliyor takıldığım anılarımızda..
ellerimle sıvazladığım duvarlarda canlanıyor mazi sen diye, anlayamazsın…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını