Hiçliğin kıyısında unuttum seni
adını ağzımdan düşürürken
dilime acı bir küfür gibi yapıştı son hecen
zamanın rüzgârı, tenimde cam kırığıydı
her sabah gözlerimi açarken
bir mezarın içinden doğruluyordum sanki
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta