Sen de unutursun beni Ankara. Unutursun, kapından ilk adım attığım, o sakar günü...
Unutur insan, kendini, dünlerini, geldiği yeri, geçmişini...
Ağaç yaprağını unutur rüzgar da, yağmur bulutu, toprak cemreyi unutur, kalbine düşmeden önce, o çetin kışı, ayazı unutur...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta