-bir şiir yazmalıyım boş kalan birkaç satıra
ıssız coğrafyalarda derin düşüncelerle geçen
son bir şiir daha-
bırakalım ne var ne yoksa masanın üzerine
bir bardak demli çaya eşlik et
üşümüşsündür
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Aslında masaya otururken bir saç teli değil konu, dava büyük. her şeye rağmen, yanan kalpler suskun, sessiz, ateşler içinde ama titreme yağacak olan karın ayazından. Ayrılığın an meselesi olduğu zaman da bile, ellerin umutla tutulması, gözlerin umutla bakması, yüreklerin yarınlara çarpması masaya yansısa da yol açık, dönüş yok, belli. beklenen tek ışık, yarınla birlikte güneşin yeniden umutla doğması. yan masadan kaçamak gözlerle bakanlardan biri bendim sanki.Etkili, güzel. Emeğine, yüreğine sağlık. + +
Şairin yüreğindeki hüzün adım-adım/dize-dize yürümüş şiir yolunda. O yol ki.., şiir adına bol ışıklı bir bulvar ama şair adına acıtan, kanatan dikenlerle dolu bir patika…Belki şairin yalnız ve karanlık bir gece rüyası ya da sıkıntılı ve bulutlu bir gündüz düşüncesi… Ama ne olursa olsun çok güzel bir şiir… Kutluyorum sayın Canan Akpınar…
“Bir şiir yaz, boş kalan satırlarda bir Canan coğrafyası olsun,
Bir şiir yaz ki sona son olsun, şiirin son olmasın”
Ve sonra o gelir; üşüyerek ne varsa masanın üzerine bırakılıp bir hasbihâle düşer sancılar…
Şiirin başındayım henüz ve yan masaların birine iliştim bende, karşımda bir çift yürek. Sahi bir çift yürek deyince Marlo Morgan’ı hatırladım. Etkisini uzun süre üzerimden atamadığım eserlerden birisidir o! Zira işte bir çift yürek karşı masada.
Manaların dengini değiştirmek güzeldir ama siz o kelimeye yüklediğiniz yeni manada yeni bir yol açabilmişseniz. Bunu yapabilen nadide kalemlerden Canan Akpınar. Somutlama işinde o kadar ehil ki. Yine bu şiirinde ne güzel okşuyor sabahları ve o sabahları okşarken bir hu sesi duyuluyor sabahın yüreğinden; belli ki memnun halinden.
Öfke nöbetlerinden, ağlayan şehirlere kadar hepsi de o masanın üzerinde, hafif yan dönüyor gizlice izliyorum yine. Sonra öyle bir mısra ve o mısra içinde öyle ifadeler geliyor ki sanki güreş minderinde düşmek üzere olan kişinin birden kalkması şahlanması gibi şiir yükseliveriyor, fal taşı gibi açılıyor yürek gözlerimiz.
“sözlerin kaçamak koca bir sır gibi ve omuzlarında benim olmayan bir saç teli”…sonra kalkıyor şair masadan, hiç oturmamış gibi sanki, bu sözleri hiç söylememiş gibi, hiç konuşmamış gibi uçurumun karşı köşesinden sanki ‘seni seviyorum’ dememiş gibi. İçi titrerken ve ıslanmış gibi bir hali varken üşümeye meyletmiş gibiyken umutlar. Bırakıyor kendini yine, bırakıyor kendini bir ana şefkatinde, yine sarıyor uğurlamak üzere olduğu sevgilisini üşümesin diye. Coğrafyasının kuru ikliminde bir kar belirtisi…
Çok şey var yazılacak ama çok şiir olmalı senden de. Son şiir olmamalı. Varsın o bilmesin, sen de bilme yan masalardan gizlice seni izlediğimizi, sende bilme, masanın üzerinde ne var ne yok diye telaşla bakıştığımızı. Sen de bilme o saç teli kimindir, o gözlerde ki bakış en son hangi isme değmiştir. Bırak yağsın kar, bırak üşüsün biraz, nede olsa senin makilerinden çevirmiş yönünü gri adam! Sen bil ki bilmeyecek zaten o! Sen bil, bildiğini yaz bize.
Boş kalan satırları dolduran… Issız coğrafyalardan derin düşünceler taşıyan ….
Canan Akpınar,
Canan Abla.
Sen bilme; ne kadar harika bir kalem olduğunu, yazdıklarının arasında bu fakir gencin nasılda kaybolduğunu ve son şiir mi acep diye telaşla kavrulduğunu, sende bilme.
Bil ki sen nice kalemlerin senin mürekkebinin kokusunu dahi tadamayacağı bir kalemsin.
Sen, sen vallahi bir alemsin.
Hürmetle selamlıyorum. Seni Seviyorum Ablacım. Seni Seviyorum.
sen bilme böylesine büyük sevginin verdiği acıyı
hadi sevgili kalk beraber uzaklaşalım masamızdan
kimseler bilmesin ayrılığımızı ayağı kırık şu tahta masa bile
hadi tut elimi sıkıca gidelim uzaklaşalım burada el ele
son vedadan sonra yolda bırakırsın elimi.....@Sondefa
kutluyorum o güzel yüreğinizi. şiir tadında kalın çok güzel yoğun duygu yüklü bir şiir okudum. tam puan + antoloji diyor listeme alarak selamlıyorum sizi ve güzel şiirinizi..
Şiir çok güzeldi beğeni ile okudum
şiir akışı şiir sözleri şiir
sahiblenmesi şiir koruyucylugu
dolu dizgin
seni ve şiiri kutlamamak elde değil
kutlarım başarılı çalışmanızdan dolayı
yüreğine ellerine saglık hep böyle
değerli vede güzel paylaşımlar buluşalım
nice şiirlere
Yüreklerde o acı varken, közlerin her rüzgarda, fırtınada daha bir yaktığı, daha bir acıttığı, kanattığı, sızıların ayukka çıktığı zamanlarda susar belki ama asla son değildir. Umut hep vardır yarın hayalleri süsler. Kış fırtınasıyla yağmuruyla boranıyla kapıya dayanmış olabilir, ince belli bardak artık eskisi kadar lezzetli olmaya bilir ancak yarın ümittir, yarınlar kışın inadına bahara gebedir. Yarınlar bahardır...
Bahar ümittir bahar sevdadır bahar karanlıkların nihayetidir, şarkılar söyler diller şiirdir yüreklerden kabaran aşk...
Fırtınaların sonunda nice sevda şiirlerinin kalemden bizlere ulaşacağı inancımla sonsuz kutluyorum bu güzel şiiri sevgili dostum yüreğine sağlık... Selam ve Saygımla...++
çok etkili bir dil vede benzetilmeler yerinde,doğal tasvirler yerinde kullanılmış.bir filim şeridi gibi şiirin dizeleri akmakta.bu da canlılık kazandırmış.tek kelime ile harika bir çalışma.kutlarım.
Çok hoş çok mükemmel aşk şiiri sizi kutluyorum.
Bir dizeyi başıboş bıraksan-aslında başıboş kalmaz o ama-gidip bir kaldırıma tutunur...Kaldırım,karanlık ya da loştur...Yıkılmayan ağaçları vardır uçurum kenarlarının...Diplerinde asi papatyalar açar...O dize,o kaldırımdan yürüyüp o papatyaya kavuşur...Şiir de böyledir işte...Yaşamdan ve sevdadan yana düşünür...Çünkü bunun dışındaki her şey kıştır ve sözcükler kışın üşür,diyerek sonsuz kutluyorum sayın şair,saygılarımla...
Bu o değil ,biliyorum; son şiir değil bu..Bazen kocaman kocaman susmak ister insan ,en çokta istediği yere değmediğinde sesi..Mevsim belki zemheri ,belki bahara kaldı kadehimizin dolu tarafı ama olsun ,belki de uzun sürmeyecek bu kış..Belki masamızda çayımız soğumayacak,ince belli umudumuz yalnız kalmayacak.Susarak özlemek deriz adına özleriz yine de ,bir adım ötede olsa da beklediğimiz ,bekleriz yine de..Biz bu yola geri dönmek için çıkmadık,vasiyet çizmek değil son sözümüz..Ve bu o şiir değil ,hani söz verdiğimiz.....
Kışın ardı bahar ve bir sonraki şiirde umut var ....Ankara'nın meşhur ayazına rağmen hala sımsıcak ,şiir dolu yüreğinizden öpüyorum sizi,bir kucakta sevgi bırakıyorum kapınıza..
Bu şiir ile ilgili 71 tane yorum bulunmakta