Gönül mevsiminin kara kışında,
Üstüme yıkılan yapı oldun sen.
Doldurup içtiğim on beş yaşında,
Hüzün şarabının küpü oldun sen.
Doğrularcasına bütün falları,
Kapattın kalbine çıkan yolları,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Tebrikler.Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta