Yoktu,ol! Dedin oldu; tüm semavatu zemin.
Bir ateş parçasından,dünyaları var eyledin.
Önce Adem,Havva'yı kemikten halk eyledin.
Verdin tüm nimetleri,bu elma yasak dedin.
Bir erkekle,bir dişi; dünyada iki kişi.
Yasağı çiğnediler,Havva cilveli kişi.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Tebrikler üstadım.Bu şiir de çok güzel.............................Halil Şakir Taşçıoğlu
keşke de....bizlere örnek oldular hatalara düşmeyelim diy ama faydası oldumu diye düşünülür bu işte..........yüreğinize sağlık....tebrikler.....teşekkürler.....
Kabil,kardeş Habil'i öldürdü kıskançlıktan.
O günden beri kardeş vurulmakta durmadan.
Allah'ın verdiği can,alır Allah almadan.
Ne savaşlar yapıldı,yapılıyor durmadan.
..................kaleminiz daim olsun üsdat.tam puanla selam ve dua.
tebrikler amcacığım tebrikler,ömrün uzun ve bereketli olsun selamlar
eğer Habil Kabil'i öldürmeseydi dünya Cennet olurdu, kıymeti bilinmeyen bir Cennete yazık olurdu
İnsanın içindeki Şeytan ve Melek, iyilik ve kötülük savaştıkça hayat anlamlı...
meleğimiz kalemimizi tutturup elimize iyilik, güzellik saçan şiirler yazdırsın bizlere
yüreğine sağlık babacım
'Keşke kardeş Habil'i,Kabil öldürmeseydi.
Evet dostum bu soruyu bende çok sorarım, eğer kişilik oluşumları genetik özellikler taşıyorsa hiç umit yok demek ki, çünkü sevginin damarı Habil kurutuldu..
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta