Sema Zincir Kanmış Şiirleri - Şair Sema ...

‘sağanak dediğimiz, küçük damlalardan ibaretmiş hayat...
ufacık bir yağmur,kocaman bir toz bulutunu yok edebilirmiş.’

*
ah! gecelerin simsiyah gözleri gibi... bana baş eğdiren keder...
yine sabah olsa, yine güneşler doğsa..

/ Sesler karışır karanlığa, renkler karışır günün ilk ışıklarına, haklı olmanın gururu karıştı gözyaşlarıma...Bilmem becerebiliyor muyum seni gerçekten anlamaya? Dondurmak isterdim zamanı elimde olsa!

Pusu kurmuş özlemler, sesler, soluklar karışır karanlığa, renkler karışır günün ilk ışıklarına...sindirebilmek erdemdir yenilgiyi... Haklı olmanın gururu karıştı gözyaşlarıma...

**
Acı yumağına gömüp içimi uzaklaşmak istedim sensizliğe....Duvarlara çarpıp dağıldı yalnızlığım! Her şeyi yok saymak istedim...

/Çoook eski yıllarda ATAKÖY ormanlıktı. Saadece ATAKÖY PLAJI ve KAYIKHANE vardı şimdiki sahil yolunda...

Köyden gelen misafirlerini dolaştırmak ve sadece Ataköy Plajını görsünler diye Plaja getirmişti babaannem. O zaman plaja izinsiz ve kapalı girmek yasaktı. Duvarları vardı kalın demir parmaklıklarından olan, yüksekçe... ve kapısında bekleyen görevli, kapalı gelen kişileri içeri almazdı.

Babaannem rahmetli oldu şimdi. Gülerek hatırladığım bir anıdır bu! /

hem beni sevdiğini söyleyeceksin, hem de akşam
otobüse binip, gideceksin...bu keder şarabı değil de, ne şimdi? ..

yollar bitmek bilmeyecek, dar gelecek geceler sana,
ümitlerine sarılıp üşüyeceksin...
yüreğimin gizemini tütsü diye yakacağım, geceye

deli
gibi
çalıyordu
kemanı çingene...

hoyrat elleri

öylesine hüzünlendim ki dün
kıvrıldım içime
yüreğimin ve gönlümün
sesini dinledim...
ben ne günah işledim ki
dünyaya getirdiğim yavrum

Sahilde;
Bir kıyı kahvesinde
Zeytin ağaçlarının gölgesinde
Eski, tahta bir masada
İki sandalye çekip oturmuştuk seninle
Hatırlar mısın?

Denizlere kıyısı olan bir şehirden, yağmurlu bir Eylül akşamı süzülmüştüm sessizce...Bir lirin sesine binip gelen masala düşmüştü yolum..uzak iklimler gibisin şimdi bi türlü gelemeyen! sevdalarım mayalandı, yıllanmış şarap tadında...

sevda/çığlığıdır yeniden dirilişin bi de içkisi şairlerin!

*

buradayım...

senden uzaklarda,
ama buralarda
hep yakınında...

Ve geceydi,
Ve sitemdi,
Ve ıslanıyordu AŞK!

Karanlık kuytuların toynaklarında, gönlüme ışık seli gibi doğuyordu.