Şehrin en güzel tepesinden bakıyorum aşağıya
Binalara, yollara, ışıklara
Sokaklarından kimler geçiyor
Kimler şikayetçi ışıklarından
Ayağını yere sürüyen bir genç bir insan
Geçmekteyken yıldızların altından
Geçmekteyken gönlünün daralmış
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta