ŞEHİT KANPANYASI
Gezegenin boş köşesinde boş bir vatan parçası, bir boşbakan vardı. Zamanla doldu boş vatan.
Boş vatanın, boş vatandaşı boş. İş güç yok. Umut yok. Umut öğretilmemişti her birine. Paylaşım yok, paylaşımın sevinç çığlıkları yok. Neyi paylaşacaklardı bedenlerinden gayrı. Üretim neydi, paylaşım neydi acaba? Öğretilmemişti.
Boş vatanın boş vatandaşına bir oyun öğretildi, adı; ‘’Savaş’’ Silahı ilk eline kapan öldürüyordu ilk önüne geleni. Öldüren bir kez tattı mı öldürme zevkinin tiryakisi oluyordu öldürmenin. Ölenin ikinci kez tatma şansı yoktu ölümün zevkini. Sırası gelen deniyordu, tadıyordu ölümün tadını.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Duyarlı yüreğinize sağlık üstadım tam puanla alkışlıyorum bu anlamlı güzel yazınızı selam ve saygılarımla...
Böyle Acı Ağıt mı Olur
Kapkaranlık içim dışım
Hava soğuk üşüyorum
Söylenecek bütün sözler
Acıya ihanet olur
Ne söylense ne yazılsa
Toplu anıtlar yapılsa
Katliamdan kurtulanlar
Yaralılar umut mu olur
Param parça oldu kanlar
Parçalanmış bütün canlar
Vücutlar da ki yanıklar
Böyle insanlık mı olur
Telofonlar acı çalar
Duymuyor duyan kulaklar
Verilemiyen cevaplar
Böyle bir haber mi olur
Kendimizi avutmamız
Umutsu umut oyunu
Hesap sorulacak diyen
Böyle suskunluk mu olur
Barış için ölen gençler
İnsanlık için öldüler
Düşünmeyi öğrenmeli
Düşüncesizlik mi olur
Haykırmak geldi içimden
Haykıramıyom acımdan
Toprağı acıyla örtün
Böyle kan çığlık mı olur
Düşünceye yer kalmadı
İnsan da insanlık kalmadı
Ülke katliamlar ülkesi
Böyle uygarlık mı olur
Cinayetler katliamlar
Göz göre göre geliyor
Suruç ile Ankara da
Böyle acı ağıt mı olur
Korunup kollanan katil
Dost Şeref im Devlet katil
İnsan hakları yok olmuş
Böyle adalet mi olur
11.10.2015
Dost Şeref
toplumsal barış adına beklenmedik bir an da çok ağır bir darbe yedik acımız büyük hocam başımız sağolsun
Ne tesadüf... Sanki ben bu gezegeni bir yerlerden tanır gibiyim... Sadece gezegeni mi?...Hem boş bakanını, hem o boş gezen insanlarını...
Yalnız, benim bildiğim gezegenin boş vatan parçasındakiler, o meşum oyunu öğrendikten sonra şehir oldular olmasına da... Kendilerinden o ünvan bile esirgendi:
Kanunda artık gaziler için “vazife malulü”, şehitler için “vazife ölümü” sözcükleri kullanılıyor.
Baştan sona ilgi ve keyifle okudum. Final müthiş... Daha ne işte... O gelmiş geçmiş şehit yakınları neler okurlar o mezarın başında, kim bilir...
Kutladım içtenlikle öğretmenim. Bu ince ve derin mizah gücünüz güçlü kaleminizle birleşince harikalar yaratıyor... Nicelerine... Selam ve esenlikle...
dert bir değil elvan elvan.... duyarlı yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta