Babacığım vardı, üç bölmeli sefer tasın.
Lokantada yemem, evden koyun aşım.
Koşarak getirirdi küçük kardeşim aşın.
Çağırırdın, arkadaşlarını yiyemem tek başım.
Gülerlerdi iki lokma yemeğe çağırdın hepimizi
Bir kişi bile doymaz, masaya dizdin bizi.
Derlerdi bir yandan da afiyetle yerlerdi.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Yüreginize saglık Hüsamettin Sungur
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta