Sefa Yalçın Şiirleri - Şair Sefa Yalçın

Şaşırdım.
Etraf taze bahar çiçek kokusu,
Sarılmışken etrafımız insan kaktüsleri ile.

Alışmıyoruz aslında,
Eskiye nazaran daha az sorguluyoruz.

Kadının şair edeni makbuldür,
Erkeğin ise kadın ağlatanı ülkemizde.

Ne güzel şey utanmak.
Bakışından,
Sözlerinden,
Düşünüşünden,
Sakınmak..

Habersiz çekip gelen,
Çat kapı duygularım var.
Çarpım tablosu bilmeden,
Kalkıştığım hesaplarım var.

Birçok vaka gördüm.

Bardak şöyle dursun.
Sürahiden boşanırcasına,
Yağmur yağsın istiyorum.

İnsanların süslü kıyafetleri,
Büründükleri sahte çabalar akıp gitsin.

Dünyada safkan olduğuna inandığım bir avuç insan kaldı,
Onlara da ulaşamadığım için yalnızım.

Ne yapacağız seninle,
Benim kendini hiçe sayan,
Başkalarının mutluluğunu paylaşan yanım?

Yanlış düşüncelere kapıldım,
Yanlı hayaller kurdum.
Yanlış insanlara sarıldım,
Yanlı gerçekle savurdum.

Saçımı sakalımı boş verin,
Hayallerim darmaduman.
Yıkıma biraz olsun ara verin,
Bu sefer altından kalkamam.

Sakin durduğuma bakmayın,

Çayın demi,
Denizin tuzu,
Senin aşkın fazla kaçmış yüreğime.