Seviyorum.
Onu okuyup,
Şiir yazmayı.
Onu dinleyip,
Onu anlatmayı.
En çok da yanımda olmayışını,
Aklım zengin piçi,
Gönlüm kartoncu çocuk.
Yanar ciğerin içi,
Yaşarır boncuk boncuk.
Gözüm dalıyor.
Gerçek olması temennim,
Dipnot düşülmemişti hem ata sözüne.
Bırak seni,
İki bardaklık yabancı bile uğramıyor bu akşam.
Zaman hızlı geçiyor bu gece.
Sen güne kavuşmadan neler neler oluyor,
Anlatsam inanmazsın.
Soğuk bir buse gibi,
Boynunda hissedince ölümü,
Gerçeklerini yargılarını,
Bildiklerini ve sevdiklerini unutup,
İzin veriyorsun o ana.
Uyuyamıyorum..
Sessiz düşüncelerim çığlık atıyor.
Umursamıyorum..
Bayatlamış bana bir de şeker katıyor.
Saçına düşen gün kadar safsın aslında çocuk,
Seni kendi ellerimle yavaş yavaş öldürüyorum.
Gözlerim,
Sözlerim,
Düşlerim yorgun.
Çekilecek kartım,
Çalınacak taşım kalmadı.
Her şey boka sardı.
Sen kız kulesiydin,
Ben İstanbul olamadım.
Bir çift geçti demin,
Korktum da, bakamadım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!