Beyaz kefene sarılmış çocuk
Kozandan çıkacağın günü bekle
Herkes sürünürken sen kanat çırpacaksın
Son kez sonsuzluğa yol alırken
Rüyalarım kabusa döndü
Yâr sormadan geriye döndü
Türlü türlü hikayelerle
Beni bir mezara gömdü
Görünen hakka dönüşmüş
Herkes yeni yılı kutlamak için sarhoş olurken
Bizler daha da ayık olmalıydık
Onlar kendi semalarında havai fişek patlatırken
Bizim üzerimizde bomba patlatıyorlardı
1445 Muharrem
Çocuk kanlarından oluşan bir ç(g)öldeyim
Etrafı dikenli tellerle çevrili
Kimse giremez diye bir yazı yazılı
Bir tarafta da kulağımda rüzgardan sallanan salıncağın gıcırtısı
Yağmur olup ayrılsakta gökyüzünden
Yine buluşuruz okyanusta yeniden
Hep böyle devam eder medcezir
Biz zamanla değişirken
Bu şehirde gözlerin gibi karanlığa bürünür
Bir tarafta çığlık, bir tarafta kahkaha duyulur
Ne olursa olur ,herkes bir vakit uyur
O gözlerindeki ihanet de bir vakit durulur
Artık anlıyorsun çocuklar niçin ağlar
Sabah olunca niçin yorgun kalkarsın
Güneş niçin etki etmez hayallere
Hep aynı günü mü yaşarsın diye sorarsın kendi kendine...
Ve bir sabah yine kalkarsın...
18.07.23
Bir suyun fiyatını bulunduğu ortam belirler diyorlar
Bunu insan ile kıyaslıyorlar
Oysa insan
Hangi ortamda olursa olsun hep aynı kalmalıydı
Şişe değil ya
Hemen o ortamı terk eylemeliydi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!