Seçtim Şiiri - Kasım Kobakçı

Mümkün müydü ki zaten,
Hafızamın her zerresinde,
Hüznümün, bütün günümü zehirlemesi,
Zorunlu muydu?...
Sana sunmayı istiyordum,
Yaşayabileceğin tüm anıları,
Sana ithaf etmek, ne yüce olurdu, hayatımın her mısrasını,
Kederin derinliklerinden...
Hepsini haykırırdım...
Bu ıssız kasabanın, bütün tepelerine,
Her kayasına, bir yankı,
Her tepesine, bir iz,
Tüm çevreyi, seninle donatırdım,
Bu lanetli çevreye, bir umut verirdin.
Sana, gökyüzünün tüm yıldızlarını saydırırdım,
Gezgin şairler, susardı...
Bu ruhu, sende dinlendirirdim,
Adın, bir şiire değseydi.
Fakat bence, tamamen faydasız ve gereksiz,
Boşuna, her bir sözüm,
Çünkü ben, bütün varlığımı,
Mutlak ve kesinlikle,
Sana adamayı seçtim...