Griler İçinde
(Melekler, Eksikler ve Annemin Sesi)
Annem bazen derdi ki:
“Senin baban bir melek, yavrum.”
Bilseydim
Dile kolay gelen,
Sana ne kadar zor gelirdi?
Bildim mi?
Bilmedim ki.
Usumda saf bir düzen teşkil etsinler,
Var olsunlar, ilk mektepte rahatça büyüsünler.
İnsan olmanın gerekliliklerini öğrenirsin,
Fakat yüreğimde kusursuz bir duruşu
Asla öğrenemezsin...
Yan yana nasıl duruyoruz
Biliyor musun?
Şu an
Şu saniye
Şu dakika
Bugün gibi
Sahiden aşka şaşırıyorum,
kırkayaklı bir misafir gibi,
saatlerce tutulup
parçalanıyor ay misâli.
Nûruyla gelen,
selâmetiyle gider...
Mecnun’u herkes anlatır,
Ama kim bilir Leyla’nın dilini?
İstanbul,
bir güneş gibi doğar
sessizliğin içinde,
tenimde,
bir rüya gibi ağır ağır.
her annenin harcı değil hamur yoğurmak
bazılarının elleri yıkanmaz
çocukluğu çıkacak diye korkar
çünkü bazı izler
suyla gitmez
Bir kâğıt belki bir kalem
Her ne himmet edilmişse sonrasını alıp
Ya götürürse senden öteye mahrum
Yine gelir bulur mu beni
Duaların ile
Bir yerlerde doğum günüm kutlanır da
yüzümdeki emsalsiz iz
aydaki adam siluetine benzer
sessizliğimin sesiydi onun duruşu
ne ben konuşabildim
ne o gitmeyi seçti
koyu lekeler gibi durdu sadece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!