Sayısız Suskunluk Şiiri - Kasım Kobakçı

Sessizlik,
Her duvar bir yankı.
İçimdeki boşluğu büyütür.
*
Oda,
Odamı kapattılar.
Eşyalarımı yokladılar,
Hafızamın tozlu kokusunu, alamadılar.
*
Pencere,
Pencerem bir buğudur,
Dışarıdaki gürültüye, sağır oldum,
Manzaranın canlı renkleri, bana ulaşamadı.
*
Zihin,
Zihnim, sonsuz koridorların başlangıcı,
İçine düşünceler doluştu,
Aklımla taştı yalnızlığım.
*
Yürek,
Yüreğim duruyor,
Unutulmuş ezgiyi bekler,
Soğur, bir kış taşı olur,
Kırgınlıkla duruyor.
*
Sessizlik,
Sessizliği kırdılar,
Gece yardım ettiler,
Anıları dağıttılar,
Zihnim, yüreğimin donuk aynası,
Düşüncelerim kimsesiz, yıldızlara yürüyor.
*
Gölge,
Gölgeyim ben duvarda,
Beni silmeye çalıştılar,
Varlığımın, solgun izini göremediler.
*
Fısıltı,
Kulağıma hiç gelmedi,
Kelimeler, havada asılı kaldı.
*
Sessizlik,
Her duvar bir yankı.
Sırları, sayısız suskunlukta saklıdır.