Erkek değilim,
Kadın da değilim,
Hürriyetsizim yaşam kafesinde,
Kimliği yok dudaklarımın,
Yaşadığımı hissederim volta zamanı,
Adamdan sayıldığımı,sayım zamanı
fısıldar ironik kalemler...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
