Sayılgan Kaya Şiirleri - Şair Sayılgan Kaya

Bu şehre kar yağmazsa üşürüm ben
Sıcak bir çayın buharı gider bende
Çocukların oyuncakları kırılır
Yiterim boşlukta
Ben bir serçe kuşuyum şehirde devinen
Yılların özlemiyim yüreğinde

Her sabah bir kadın iner
Evin yukarı katlarından sessiz sedasız
Yorgun elleriyle kahvaltıyı hazırlar
Oturur,sütlü kahvesi, hasreti derin
Seslenmeye başlar birden

Güneş gölgesini atıyor
Rıhtımda martılar seyre renk katıyor
Uzakta gemiler ki
Adeta sonsuza akıyor
Ah bu yürek yangınları
Yılan hikayesi olmuş

Ufkun altına geriliyor güneşin ışıkları
Irmağın ağzında çılgın aşıkları
Bir kararın arifesinde şıkları
Kuş ve ördek sesi birbirine karışmış

Doğaçlama bir ritimdir kulağa tırmanıyor

Yüzleri farklı üçlük atan çocuklar
Kızarır güneş güzde gocuklar

Her nerede bıraktıysan kendini
Tutar sağanaklar cefa bendini

Itır kokular böler uykuları
Tan vaktine sinerji dolar
Nefhada adres vermez duyguları
Aheste gelişlerin çiçekleri solar

Gün altında kavurucu bir gölgelik

Bir sebep çıkartır da sana yönelir ay
Gözlerin nasıl da mehtap seyri dolunay

Çam kozalaklarına senden şiirler bırakır
Ağır bir yorgunluktur an, şimşekler bırakır

Sportif bisikletiyle kıpkısa saçlı çocuk
Hareketlenir pedalıyla bahar taçlı çocuk

Ağaçların içine yeni su yürür
Dalgaların üzerini muhteşem sarı bürür

Yaz bakışlı sıcak bir kadın
Akşamın girişi yıldızlara ilk adım
Ağaçlar sunucu kapsam ahenk
Bir sokağa ulaşır bilinmez adın

Uçaklar biricik dünyaya sefer

Haberlerini almıyorum sanma
Muhabbet kuşları havadisleri getiriyor
Borçlarını bitirip dokuz sene sonra tatile çıkmışsın
Çok çektin çok sevindim

Yıllar sonra yeniden karalamaya başlamışsın