Sayılgan Kaya Şiirleri - Şair Sayılgan Kaya

Çakışmazsa günler zühre bulvarında
Kalbin çiçeklerini okşa
Moral için yaraşanı anımsa
El et ağaçta öten delişmen kuşa

İşiten olmadı sanırsın biri duyar

Düşer mi gökteki yıldız
Kış durağanlığı karla kaplı aldız
Kalan gidenle bir acayip yaldız
Yolları aynı bekleyeni yapayalnız

Komşuları birbirine girer hemen barıştırır
Kumandalı arabalı çocukları yarıştırır

Yüksek sesle müzik dinleyen kiracısına söz söyletmez

Örter üstünü birbirinden hızlı taneler
Bir teselli saati yüreğin dehlizlerinde eriyen
Kahve fincanı saniyeleri ne çok sever
Hicran günlüğünde umarsızca öne serilen

Hava çekiminde donmaya yüz tutmuş ırmak adaları

Şiirin ortasında kalmak kötü
Yakın döngü noktanın varlığı
Vadi kanatlarının geçtiği ötü
İvmeli trenin türlü darlığı

Bilinmez,iki sevgiyi taşımaz
Sanrıdır adı kalbinde durmaz
Aşikar camlar hüznün şehrinden
Soğutur, vurgun durakları, iç açmaz

Rüzgarın çığlığına çarpan giz

Ay vakti yasemin kokusu
Yenici kelebeklerin yavaşça gezintisi
Tahta saati rutin geçiyor
Mevsim sıcaklığı buharlaşan su

Hevesleniyor rüzgar esmeye vazgeçiyor

Eylül ayı esen sert dağ rüzgarları
Günün ilk treni dumanı
Soğur sabahın çayı bardakları
Tarlada hasat zamanı

Dağ rüzgarı benzeşik yapraklara
Aracı gülcegün belirsizlikten vareste
Sönümlenir sancı optik uzaklara
Salınan dallar ufukta aheste

Ümittir gelir bir anda dokunur köşelerine
Maçtan dönen çocukların çoşkun gülüşlerine
Sokağın ortasında o mizahi sözlerine
Dedim ya hayat bu onların günlerine