Sessiz, tamahkâr, ve de sâkin,
Yürüyorum, kaldırım taşlarını sayarak.
Huzur doluyorum adım adım, lâkin,
Bir nida kopuyor o an, ''Arkana bak!''
Ben insanım, her şeyden muzdarip olurum,
Ey görünmeyen Sayhâ, bozma huzurumu!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta