Sessiz, tamahkâr, ve de sâkin,
Yürüyorum, kaldırım taşlarını sayarak.
Huzur doluyorum adım adım, lâkin,
Bir nida kopuyor o an, ''Arkana bak!''
Ben insanım, her şeyden muzdarip olurum,
Ey görünmeyen Sayhâ, bozma huzurumu!
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta