Savaşır gibi yaşamak

zaten tutuşmuşum
yanıyor her yanım
güneş
nasılda esmer yapıyor tenimi
ve üzerime geliyor
ağırlaşan şehir
sıkıyor beni
rahat kelimeler
söyleyemem
ben
kır çiçekleriyle gülerim
martılarla gezer
gemilere biner inerim
bir urgan olup
bağlanmanı
sarmaşık olup
sarılmanı
isterdim
kaçıyor.
ürperiyorum sevgisizliğinden
şehrin.
dağlara çekiliyor
su pınarlarına koşuyorum
ama sesimi duymuyor
insanlar..

yağmur sularını özlüyorum
mor-gri gökyüzü sonrası
ve,
mutluluğu
bulmak sancısı
savaşır gibi yaşamak
insan yüzleriyle karşılaşarak....

Mustafa kaya
24.06.2006 / yıldız
www.mustafakaya.net