Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
'Bir bakışı vardı ki gözleri dolu dolu
Biçare idi gördük biz gördük fakat kördük
Ölünce çocuk nasıl haykırdı Anadolu
Kulak tıkamasaydık yollara dökülürdük'... Unutmak değil mi zaten bir yerden bakınca en büyük nimetlerden biri.. II:Abdulhamid Han'ın 'insanlar unutmanın suç olmadığını sanıyorlar ama en büyük cezayı gerektirir' sözleri geldi aklıma. Nasıl unutursun, nasıl kör olabilirsin, nasıl duymazsın sağır olursun, nasıl duyurmazsın haklılığını hareketinin, davanın, mazlumun. Tebrik ederim kardeşim yüreğine, beynine, diline sağlık; düşmanlarına bela ve lanet...
Dünyanın unuttugu,yoksaydıgı bu konuda duyarlı yüreginiz acıları etkili bir dilde dile getirmiş.Kutlarım gönül dostum.Sevgilerimle.
Çocuklarımız değilmi hep her savaşta zararlı çıkan.En masum.En çok acı verdiklerimiz.Yüreğinize sağlık olsun.Kaleminizede.
Saygıyla.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta