Düşün bir kere!
Sabahlardan vazgeçmiş bir gönül, geceyle kucak kucağa.
Ucu kırık bir kalemle karalamaya çalışıyorum
Eksik harflerle, silinmiş kelimelerle zar zor ayakta duruyor.
Ve güneşe hasret kalmış nemli kirpiklerim, seher vakti üşür dilsiz sözlerim,
Belki yoksunluğun bir satır aralığı kadar yakındır uzaklığın.
Peki ya sen ne sandın?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta