Sen....
Hiç kahroluşu tattın mı?
Kırdılar mı gururunu
Taptığın insanlar?
Ben...
İnsanlar yazmış kaderimi.
İnsan insana kader yazar mı?
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Biliyor musun?
Bu Eylül...
Sana uyandım yine...
Sana açtım gözlerimi,
Sana kalktım,
Yüreğimden ağır ağır...
Ey Eylül armağanı...
Hayata değil,
Sana koştum,
Sadece sana...
Gittin!
Gidebileceğini zannettin...
Gittin!
Bitmeyeceğini akıl edemedin...
Bir şey vardı sende,
Senin gülümseyişinde,
Şimdi;
Benim gözlerimde saklanıyor Eylül...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta