Tavan arasındaki tozlu bir kitabın sayfaları arasında
Ayraç görevi verilmiş ki bana
Yolumun üzerindeki bir karanlığa
Bir aydınlığa zikzak yaparak ilerliyorum
Ne dağ var ne yol
Yok ağaçlar da
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Tek bir şamama yetiyor işte..
Bir bostana çıkmasa da yol.. Dağlara, patikalara rüyalar merdiven ya.. O gençlik nanesi gibi kokuyor hala, tazecik, şimdi kesilmiş kadar bir dilim şamama...
Ne gerek var imgelere, ironiye..
Çok şıktı. Kutlarım Nimet Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta