Hayallerimi koydum siyah poşete kimse görmesin
Ümidim yılların içine düştü mecalim yok almaya
Kuru yaprak gibi ellerine düştüm ben
Rüzgara ver salıver gitsin senin koynuna..
Küçüldükçe küçülüyor gölgen giderken
Arkana bir bakıver yolu tam giderken
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta