Geceyi bilir misin
Tüm evlerin perdeleri çekilir
Sokaklar sessizliğe bürünür hani
Ve mutlu insanlar derin uykuda
İşte o gecelerden birinde
Hiç kimseyi düşünmeden
Yıllar önce bir bayramda
Çalıştığın uzak şehirden gelmiştin
Ayak üstü konuşuyordun arkadaşlarınla
Seni çok özlemiştim babacığım
Dayanamamış sarılmıştım sana
Bacaklarından tutup kaldırmıştım havaya
Şu gülen yüzler, gülen gözler
Yaklaşan bir bayram neşesi
Kinleri unutmuş yürekler
Kenetlenen eller şulesi.
BAZEN HAYAT
Bazen hayat yangın ve
Uçurum arasında bir tercih gibidir
Mevsimsiz bir iklimde
Mutluluklar bitmiştir
Zeytin gözlerinle
Minik burnunla
Çok güzel bir suretle
Cennet kokunla
Bir Ramazan hediyesi
Bir bayram müjdesi gibi
Sormayın bana kim olduğumu
Sanki ben kendimi biliyor muyum
Bu sınırsız alemde ne olduğumu
Bir çiçek kadar olsun biliyor muyum?
BİREY OLMA SANCISI
Büyüyoruz küçüğüm
Seneler geçtikçe derinleşiyoruz
Hayatımızın nesnesi olmak yerine
Öznesi olmayı öğreniyoruz
“Ümit verirken bile cimri”
Olmakla suçluyorsun ya beni
Sana ümit vermekten değil
Kendimi ümitlendirmekten korkuyorum.
Sen bilir misin ümitsizlikleri…
Nasıl da nasırlaştı kalplerimiz
Nasıl da duyarsızlaştık böyle
Her gün şiddet her gün dehşet
İzliyoruz ekranlardan
Bir film değil gerçek
Atılan bombalar
Neydi istediğim ne verdin bana
Buruk bir tebessüm, yarım bir neşe
İçten iki sözcük yeterdi bana
Buruk bir tebessüm yarım bir neşe.
Bendim gururunu yerlere seren
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!