MUHASEBE/MUHAKEME
Hergün vicdan salonumda
Yüz mahkeme kurulur oğlum
Sen iyi halden, hüzün hastalığınla
Anne şefkatinin savunmasıyla
MUHTAÇ
Göndereceğin her hayra muhtaç
Öyle paramparça öyle un ufak
Herkes kadar aciz ve yalnız
Bazıları gibi safdil ve hadsiz
Onurun kırılmasın diye önceleri
Hiç fırsat vermedim özürlerine
Gittikçe seyrelen ve sonraları
Duymaya hasret kaldım
Bahar bu yıl ne nazlı oldun
Lapa lapa düştü kar saçlarına
Yeşil gözlerini göremez olduk
Güneş doğmaz oldu şafaklarında
Nerede kır çiçekleri, nerede papatya
Niçin fanilere sundum kalbimi
Niçin başkalarını sevdim bilmem ki
Senin dostların dururken ya rab
Niçin başkalarını sevdim bilmem ki
Fani sevgilerle tatminsiz kaldım
Ne güzel dost olmak arkadaş olmak
Ne güzel insanların beni sevmesi
Benim onları sevdiğim gibi.
Ne güzel içtenlikle
Gülümseyen dudaklar
Ne güzel dostça
Otuz yaşıma değin
Bir tek fidan dikmedim toprağa
Bir tohum atmadım tarlaya
Bir çiçek ekmedim saksıya
Ama benim öğrencilerim oldu
Çocukken gençken
Anı yaşayamadım hiç
Memnun değilken koşullardan
Hep başka zamanlarda
Başka ortamlarda geleceği
Hayalhanemde yaşardım
Düşer toprağa bir can
Topraktan gelen insan
Ulaşırken rabbine ruhu
Çözülür ayrışır beden
Ölümün sıcaklığını duyuyorum ense kökümde
Yalnızlığımı saracak bir dost gibi
Beni alacak bu diyarlardan
Huzuru sunacak
Daha lügâtlarda yer almadı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!