+ Şairin Anatomisi Şiiri - Nihat Kuruyer 3

Kem sözlerden uzak ve kendi yalnızlığıyla, sonuna kadar yaşamak isteyen ve ihtiyaç duyan bir tek yürek.

Şiir :
İnsanın duygu selidir. ruhunu okşar ve incitmez.
Heybesine ne dolduysa onu yazar, yazdıkça yazası gelir.

Gözler :
Gözlerde yaş olmasa da, gönülden akan nehirleri dolduran küçük küçük dereleri vardır.
Her nefes aldığında, içinde bu kadar yaşlar neyin nesi diyen ve bağıran birileri hep olur.

Dost :
Ekmeğini bölüşen, derdine derman, gülüşüne sevda serendir.
Kahır varsa, oturup baş başa çözendir.

Gönül mahzeni :
Börtü böcek kuş sesi,
Düşün bir parkta, iki sevgilinin el ele gönül gönü le, mutlu mutlu dolaşması.
İnsanı haddinden fazla mutlu ederdi.

Hayat :
Tatlı bir söze veya tatlı bir duruşa hep gebedir.
Dost kahvesi, fincanı ters çevirip fal bakmak.
Bir bardak demli çay içmek, güzel bir müzik eşliğinde, halay çekmek.
Bir tatil içinde iki soğuk bira, müzik eğlenmek dünyanın doğasına uyandır.

Ölmek :
Hep sessizlik ve kendi mahzeninde dolaşmak ister.

(Bir sessizlik, bin yalnızlığa hükmeder.)

Sessizlik :
Var olan dünya varlıklarını, görmemek yok saymaktır.

(Gönüllü bir kan kaybı,)

Yalnızlık :
Kimsenin görünmediği, fakat milyonların cirit attığı dünya.
Eş dost akrabadan soyutlanmış, somut bir haldir...

(Acil kanamalı bir vaka,)

Sonuç :
Edep var oldukça, dostluk dünyaya hakim olacaktır. zaman zaman insanlar umudunu yitirecek gibi olsa da,
Dostluğun adı yer yüzüne hakim olacak.

İnsanlık evrensel bir olgudur
Sevgi
Saygı
Bu reçete bütün insanlara ilaç olursun.

Bir ekmekle aç kalacağına
Çeyrek ekmekle, uzun süre açlığa direnmektir.

Gönlümde kaynayan kazan bu
İsteyen "TUZ"
İsteyen "ŞEKER" olsun..