Said Gül Şiirleri - Şair Said Gül

Said Gül

Gönül, Rabbin uzak etsin narından
Hakikatı görmedin humarından
Bir ömür uzakta aramadın mı,
Yakın olanı sen şah damarından?

Devamını Oku
Said Gül

Bir ses duyulur…
Dinle bu sesi, nedir onun hikâyesi
Dinle bu sesi, nedendir şikâyeti?

Bu ses, her canlıya hayat bahşeden sudan kopuşuna ağladı.
Aslı onun suydu, aslına dönmeyi arzular bu ses…

Devamını Oku
Said Gül

Bir destan yazıldı bir asır evvel
Düşürmemek için yere Hilâl'i
Zîra yüklenmişti tam yedi düvel
Yurdumun üstüne kuzgun misâli

Koskoca bir ümmet Boğaz'a koştu

Devamını Oku
Said Gül

Nazar eyle düşün şu âlemleri
Düşünmeden bir şey olmaz demişler
Düşün ki hayattan ne kalır geri
Dünya hiç kimseye kalmaz demişler

İnsanın dünyaya neden gelişi?..

Devamını Oku
Said Gül

Kulluğun icâbı değil siyâset
Çünkü onun özü kin ve hamâset
Varsa eğer ahlak, imân, ibâdet
Din dediğin işte bundan ibâret

Devamını Oku
Said Gül

Şu kabir dediğin dipsiz bir kuyu
Ölüm eşlik eder bir ömür boyu
Düşerken zamanı gelenler bir bir
İbret olmuyor mu insana kabir?

Devamını Oku
Said Gül

Duan varsa, vardır elbet duyan da
Ne kıymetin var ki yaşarsan onsuz?
Sen kırık bir kalple yalvarırsın da
İcâbet etmez mi rahmeti sonsuz?

Devamını Oku
Said Gül

Aylar, yıllar geçse bile aradan
Terkeder mi sevdiğini yaradan?
Kuşluk vakti şahit bu imtihâna
Rabbim hiçbir kere küsmedi O'na

Dünya bir rüyâdır, âhiret gerçek

Devamını Oku
Said Gül

Yeryüzünde bir varlıktı, yaşadı
Pek hırslıydı, “insan”dı onun adı

Hiçbir şeyi yokken istedi durdu
Onun da olsaydı sanki n’olurdu

Devamını Oku
Said Gül

Bekler açılmayı kutsal hazîne
Hazine ki, Rabb'e giden yol idi
Hamd edip niyâzı kat ki sözüne
Bahşedilsin o kapının kilidi

Yalnız O'na kul ol, O'ndan iste tek

Devamını Oku