Beyaz örtü beyaz örtü
Üzerini neden örttün
Daha nice yıllar vardı
Defterini neden yırttın
Beyaz örtü beyaz örtü
Her gün ölür her gün içimden biri,
Sanki benim için okunur sela.
Duruyor karşımda yıllardan beri,
Bırakmaz peşimi dert, keder, bela.
Kimseler yanımda almaz yerini,
Aşkın yanan ocağında
Sönen sevda külüyüm ben
Söylemene gerek yokmuş
Sensiz zaten ölüyüm ben.
Hiç olmadı artım, bil ki,
Ömrünün en özel anını aldı
Bir güzele gönül verdiğin oldu
Nihayet yanında yalnızlık kaldı
Hevesler sevinçler eller zavallı
Tutulup kaldığın sevdiğin vardı
Dünyanın dertlerinden usanarak kaçarken
Usul usul ağladım bir cami köşesinde
Tenha bir saatinde kapısını açarken
Usul usul ağladım bir cami köşesinde
Tüm yaşamım boyunca acılarla yoruldum
Başımda günahlar dertler inlerken
Kendimi bıraktım bir ney sesine
Pişmanlık içinde aşkla dinlerken
Yanık gönül suskun etraf çınlarken
Kendimi bıraktım bir ney sesine
Uzakta değildi yürekte sızım
Karşısına geçip söyleyemedim
Mutsuzum sarhoşlar gibi mutsuzum
Sevmek sevmek suçmuş ben bilemedim
Kemancının derdi beni ağlatmak
Hayâller kurulmasın boşver
Aşklar meşkler olmasın boşver
Yaşamak büyük bir yalan
Ölmek işin gerçeği değil mi
Kimse memnun olmasın halinden
Dünya kimseye kalmayacak ki zaten
Nerede huzurum nerede neşe?
Dertlerden dert aldım bu kadar yeter.
Bakamam yeniden doğan güneşe
Aciz güçsüz kaldım bu kadar yeter.
Ömrüm neler söyler bir gelse dile
Yaşadım yaşadım yüzüm gülmedi
Ne gereği var ki yaşamın böyle!
Beni menfaatsiz seven olmadı
Ne gereği var ki yaşamın böyle!
Üzmedim üzmedim ömrüm boyunca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!