Bir sonbahar ikindisi, sahilde, ayaktasın.
Şehirden, insanlardan, seslerden uzaktasın.
Saçlarını savuruyor derya deniz bir meltem.
Yüzlerce tel parçası kaçıyor o gül ensenden.
Yarıya kadar batmış ayakların kumlara.
Dalgalar devleşiyor vurmadan kayalara.
Damlalar doğuyor alaca taşların rahminde.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta