Hanife Banu - Sahibini Bilen mektuplar 1 ...

ne tuhaf...Burada iki gün önce seninle oturduğumuz o sahildeki cafede Oruç Aruobayı İle yi okurken bu adamın yaşadıklarımı benden önce yaşamış ya da ne bileyim kurgulamış ve yazmış olmasının bir şans olduğunu düşünüyorum.Bugün çocuklar yok su da yalnız balıklar ve deniz anaları...Kitaptaki adam “Sen benim düşündüğümsün “ diyor.”Keşke gerçek olabilseydin” Tuhaf dimi..Sana ne kadar gerçeksin deyişim geliyor aklıma..yazıyorum...

“Ne kadar gerçeksin “dedim sana
indirdin gözlerini
“Yokum” dedin “aslında”
“bir hayalim ben yalnızca”
dudaklarından dökülen iki martı havalandı istinye sırtlarına