Bana alevden aşkı,sarı sevdayı verdin
Ateşten yıldızlar dizdin gönül sarayıma.
Gurbet akşamlarının firuze kanatlarını
Aşk yürekli gönül kelebeğimi
Bulut yeleli aşk atımı
Sen verdin bana
Cilvelenen rüzgar
Dokunur kadehlere
Kadehler uyandırır
Sevda sözcüklerini
Gözlerim elemlenir
Kaç mevsimden geçtim
Kaç buluta gizledim
O mahzun hatıranı
Kaç yapraktan saydım
Güz güneşlerini
Uyandım bir aşk şiirinde
Sesimi bir güle bırakmışım
Resimlerim kağıt gibi yaşamlarda
‘D’sesi bir gizdi şiirlerimde
Adını sorsanız her gece o gökyüzünde
Sene altmış beş
Çocukluğumun penceresi
Bir bahar günü açıldı sokağa
Teneşiri uzatmışlardı güneşe
Gönlümdeki baharlar hazan oldu
Ben anılar denizinde
Yüzen kaçak bir martı gibiyim
Duygu dolu yelkenlilerle
Konar göçerim
Gün doğumundan gün batımına
Şimdi şarhoş atlar zamanı
Nal sesleri düşer geceye
Uyanır anılar şatosu
Şimdi bir şiirde açan bir karanfil
Şimdi bir rüzgar oynatsa gözlerinde
Rüzgarına derimi yüzdürürüm
Mansur gibi kanımla alınır abdestim
Şimdi bir şiirde bir kuş havalansa
Aşktan renkler açıyor gözlerim
Gönül penceremde bir aşk çizgisi
Sabahı akşamın on yedisine bağlar
Bir yıldız gibi düşüyorsun akşamın çizgisine
Parelel çizgilerle akşamın sokağındayız
Akşam almış koynuna güneşi
Füsunlu bulutlarla
İniyor güz bahçelerine
Kara bir örtüdür gece
Sabahın ılık nefesi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!