Zihnimdeki çığlıkları artık susturamıyorum,
Çok güçlüler, olmuyor, tek başıma yetemiyorum.
Artık bu acının ölümle renklenmesi gerekiyor, çünkü siyah beyazlık eskisi kadar şeffaf değil.
Karşıma çıkan her bir kapının arkasında elinde kör bıçaklarla bekleyen,
Öldürmeyen, sadece daha ağır yaralar açmaya çalışan duygulara karşı temkinli olmaya çalışmak çığlıkları dindirmeye yetmiyor.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta