Zihnimdeki çığlıkları artık susturamıyorum,
Çok güçlüler, olmuyor, tek başıma yetemiyorum.
Artık bu acının ölümle renklenmesi gerekiyor, çünkü siyah beyazlık eskisi kadar şeffaf değil.
Karşıma çıkan her bir kapının arkasında elinde kör bıçaklarla bekleyen,
Öldürmeyen, sadece daha ağır yaralar açmaya çalışan duygulara karşı temkinli olmaya çalışmak çığlıkları dindirmeye yetmiyor.
Ölümüm senden olur
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Devamını Oku
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta