Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
bir omuzda uyumak:bir önsözdü artık..değişmeyen ne kaldı ki? ben sen o...bizler sizler onlar
acımsı buruk bir tadı vardı kelimelerin.içimsıra hüzün denizlerim......kaleminiz daim olsun
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta