Tohum toprağa düştüğünde,
Dizleri üzerinde titriyordu, baba
Başı; dizlerinin arasında tamamladı gelişimini cenin.
Dünyaya '-merhaba.' dediğinde, ilk şap'lağı yedi... Ağlaması isteniyordu, ısrarlı... Oksijenin yakıcılığı, şab'lağın acısını deldi. Ağladı...
Dizlerini doğrultup, sımsıkı sardı anası. Bükülmesin, diz üstü gel-
mesin evladı diye. Yine de, emekleyerek başladı hayata, yürümeye..Dikildiğinde
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Dizinin üstünde yaşayan toplumları, ayaktakiler yönetir.
.....Diz çökmenin erdem olduğunu anlatanlara ithaf..
Kutlarım.
Sevgili Mahbub Mehmet Kaya sayfasına 7.eser asmış.7.sini severek okudum...şiir dünyasındaki yolculuğunda başarılar şairim...
Hele bir diz çökmeye gör, değil mi sevgili dost.
İki soluk arası dinlemek bile haram
Hele bir diz çökmeye gör..
....Ağaçlar ayakta ölür, Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta